Vorige week zag ik bij het opstarten van Google toevallig dit: “Hoogste temperatuur van Europa in de Valencia regio met een warme week op komst in Spanje.” Wat een lelijke, onevenwichtige kop: ‘de Valencia regio’ klinkt als vertaald Engels en het verband tussen het eerste en het tweede deel van de kop is op z’n zachtst gezegd wazig. Ik opende het artikel en de rest van de tekst bleek niet veel beter. Ik moest denken aan een prachtig Engels boek over de kunst van het schrijven van mooie zinnen dat ik een paar jaar geleden met veel plezier las. Ik pakte het boek erbij en was meteen weer verkocht.
categorie-archief: stijl
Een klein maar machtig wapen
Als ik bij mijn slager om eieren vraag, krijg ik eitjes. En als ik om een kipfilet vraag, krijg ik een kipfiletje (wel biologisch uiteraard). Wat is dat toch met Nederlanders en verkleinwoorden? Het is natuurlijk allemaal heel gezellig en klantvriendelijk bedoeld, dus daar kun je geen bezwaar tegen maken, maar je kunt verkleinwoorden ook heel anders gebruiken. Een mooie illustratie daarvan vond ik in een column van Toine Heijmans in de Volkskrant van 10 mei.
Duidelijke taal
Campagnes voor heldere taal binnen de overheid zijn er genoeg. Sinds 2019 is er bijvoorbeeld de Direct Duidelijk Brigade met “experts, taalcoaches en taalambassadeurs”. De opdracht van de Brigade is: “helpen bij het herschrijven van teksten en adviseren over begrijpelijk communiceren.” Het uiteindelijke doel is duidelijke taal van de overheid voor de burger, maar een voorbeeld uit mijn eigen praktijk laat zien hoe moeilijk dat is.