Wim Kan. Wie kent hem nog? Maar misschien kent u de uitspraak “Wat Kan kan, kan Kan alleen” uit zijn Oudejaarsconference van 1973. Hoe dan ook: aan die uitspraak moest ik denken toen ik gisteren een stukje over het weer op nos.nl las.
Dit is wat ik las: “De late oktoberzon is niet meer in staat om alle mist weg te kunnen branden, dus er zullen plaatsen zijn die vandaag weinig zon gaan zien’, meldt Weerplaza.” Ziet u het?
Of anders ziet u het wellicht in de volgende zin: “Het is van belang om iets te doen aan de kwaliteit van de data, om in staat te kunnen zijn een betere customer experience te leveren en efficiëntere marketingcampagnes te kunnen uitvoeren” (website Zinnovation).
Of deze: “Een uitvaartverzekering is meestal levenslang. Daarnaast wordt een levenslange overlijdensrisicoverzekering meestal afgesloten om de nabestaanden in staat te kunnen stellen de erfbelasting te kunnen voldoen” (Wikipedia).
En zo kan kan ik nog wel even doorgaan. Er zijn duizenden voorbeelden met zowel in staat zijn als kunnen. In staat zijn betekent al ‘kunnen’ en kunnen betekent al ‘in staat zijn’. Twee keer ‘kunnen’ is één keer te veel.
Het bewust zijn van zulke logisch onnodige herhalingen is belangrijk omdat de zin bij weglating ervan direct veel begrijpelijker wordt en minder tegenzin oproept.
Maar ook mankementen in de inhoudelijke logica van de gebruikte zin komen duidelijker aan het licht. Zo valt meer op dat in het nos.nl voorbeeld geen informatie wordt gegeven waarom de zon op sommige plaatsen wel, en op andere niet, het mist-dek wegbrandt.
Marcel,
Mag ik jou als schrijver dezes rekenen tot de aanhangers van Wakker Nederland?! Wat je opmerkt is volkomen logisch, maar ik had het niet opgemerkt.
Groet,
Ton
Wat Kan kan ,kan Kan alleen.
Ik weet t als de dag van gisteren.
Zat in de Reguliersbreestraat, was een Juwelier.
Een hele bekende zaak. Aan de kant van de HEMA.Daar tegen over zat een muziek winkel.
Ik ben een geboren Amsterdamse. Ik weet zoveel over Amsterdam , omdat ik al wat ouder ben.
Ook in Haarlem zat een juwelier Kan die die spreuk gebruikte. Winkel was tegenover de HEMA.
Ik bevestig dat in Haarlem meer dan zestig jaar geleden een juwelier Kan zat (mogelijk nog steeds) die op de etalageruit de leuze “Wat Kan kan kan Kan alleen had staan.
Wat Kan kan ,kan Kan alleen.
Ik weet t als de dag van gisteren.
Zat in de Reguliersbreestraat, was een Juwelier.
Een hele bekende zaak. Aan de kant van de HEMA.Daar tegen over zat een muziek winkel.
Nee, aan de kant van de galeries Modernes, tegenover Rutex
Wat Kan kan, kan Kan alleen is inderdaad de uitspraak van juwelier Kan Reguliersbreestraat. Ik ben tot 2014 bevriend geweest met zijn dochter Debora Kan. Juwelier Kan heeft de oorlog niet overleefd, zijn vrouw en 2 kinderen waaronder Debora zijn gevlucht net voor de oorlog begon. Ze zijn in Suriname terecht gekomen en na de oorlog weer naar Amsterdam.