In het appartementencomplex naast het onze hoorde ik vorige week in het voorbijgaan een oudere man tegen een meisje iets zeggen waarom ik moest glimlachen. Het ging waarschijnlijk om een opa met zijn kleindochter. Ik kende ze niet. Het meisje had zojuist iets gezegd dat ik helaas niet had gehoord en de man reageerde met: “Ja, nee. Wacht even.” Mensen doen dat vaker. Antwoorden met “Ja, nee”. Is dat niet gek?