Vorige week las ik in de krant dat het Franse woordenboek Le Petit Robert een nieuw woord heeft opgenomen: iel, een samentrekking van het mannelijke persoonlijke voornaamwoord il (‘hij’) en het vrouwelijke elle (‘zij’). Voornaamwoorden in een taal verander je niet zomaar. Het is dan ook onvermijdelijk dat er zo’n vernieuwing tot discussie leidt. Ook Brigitte Macron, de echtgenote van de Franse president, heeft zich ermee bemoeid en vindt het maar niks. Maar wat is er mis met iel? En hoe gaan wij in Nederland met dit soort nieuwe voornaamwoorden om?
