In 2015 schreef ik over opvallend gebruik van volle bak door name sporters en sportverslaggevers. Het ging om zinnetjes als “Het wordt voor mij een kwestie van volle bak naar boven rijden” (wielrenner Robert Gesink), “Het was volle bak wind tegen” (wielrenner Bauke Mollema) en “Een paar jaar geleden was het nog volle bak voorpaginanieuws” (verslaggever Maarten Ducrot). Dit gebruik van volle bak verbaast inmiddels helemaal niemand meer.
categorie-archief: modern
Wat-angst
In ons streven naar correcte taal slaan we weleens door. Een voorbeeld daarvan is het gebruik van wat. Aan de ene kant gebruiken we wat geregeld waar dat beter op zijn plaats zou zijn (het kind wat, het huis wat). Aan de andere kant zijn we bang om wat te gebruiken waar het juist wel helemaal volgens de regels is.
Nieuwe voornaamwoorden
Vorige week las ik in de krant dat het Franse woordenboek Le Petit Robert een nieuw woord heeft opgenomen: iel, een samentrekking van het mannelijke persoonlijke voornaamwoord il (‘hij’) en het vrouwelijke elle (‘zij’). Voornaamwoorden in een taal verander je niet zomaar. Het is dan ook onvermijdelijk dat er zo’n vernieuwing tot discussie leidt. Ook Brigitte Macron, de echtgenote van de Franse president, heeft zich ermee bemoeid en vindt het maar niks. Maar wat is er mis met iel? En hoe gaan wij in Nederland met dit soort nieuwe voornaamwoorden om?