De kracht van taal zit soms in kleine woorden. Zo verwonder ik mij over de veelzijdigheid en uitdrukkingskracht van echt. En dan gaat het mij om het bijwoordelijke gebruik van dit mooie woordje.
Stamppot
Volgens de Lidl is het weer tijd voor stamppot. Ze hebben daarom de zeer geslaagde reclame met de twee grappige stamppotmeisjes uit de mottenballen gehaald. De vraag “Wat eten jullie?” wordt oneindig vaak beantwoord met “Stamppot”. Aan het einde van de reclameboodschap zegt het ene meisje tegen het andere: “Dat is toch geen stamppot!”. Nummer twee antwoordt: “Echt wel.” Een heel komisch en heel krachtig gebruik van echt.
Echt heel meeslepend
Dat geldt ook voor het gebruik van echt in uitdrukkingen als hieronder:
* een echt heel meeslepend boek
* een echt goed teken
* een echt slecht plan
Maar je kunt ook zeggen:
* echt een heel meeslepend boek
* echt een goed teken
* echt een slecht plan
Door simpelweg de volgorde te veranderen, verander je de betekenis. Met ‘echt een heel meeslepend boek’ leg je meer nadruk en meer emotie in de uitdrukking dan met ‘een echt heel meeslepend boek’. Datzelfde geldt voor de andere twee voorbeelden: door echt vóór de naamwoordgroep te zetten, geef je je mening sterker weer en spreek je je gevoelens sterker uit.
Best wel
Dit spelen met nadruk is overigens niet voorbehouden aan echt. Het is een constructie die ook voor andere woorden werkt, zoals best. Vergelijk ‘best een goed boek’ maar eens met ‘een best goed boek’. Hetzelfde effect. Best interessant. Echt wel.
Inderdaad. Als ik het luidop nazeg dan voel ik het verschil in betekenis tussen ‘Éen echt’ enz. en ‘ëcht een’ .