Dunglish, ofwel steenkolenengels, wie kent het niet? We have there problems with, I have it cold, dat werk. Best vermakelijk op z’n tijd. Maar wat moeten we met hybride woorden als userlijst, wake up yoghurt en upcoming evenementen? Ze lijken overal op te duiken.
Een rondje door onze wijk kan soms behoorlijk ontregelend zijn. Er is bij ons om de hoek een nieuw kantorencomplex in aanbouw. Het heet: De Office. Gewoon doorlopen maar en snel naar de supermarkt. Daar tref je prompt een zuiltje met receptenleaflets aan. Net doen of je neus bloedt.
Richting station hebben we Slimsalads (fanatically fresh!). Niet echt saladeweer op dit moment, maar gelukkig hebben ze het volgende bedacht: Create your own stamppot. Zeg dat wel. Snel naar huis, radio aan. Daar interviewt Willemijn Veenhoven in De Nieuws BV journalist Sinan Can over zijn documentaire Onze missie in Afghanistan: ‘Kun je zeggen van de Taliban rules het land?’
Het journaal voert de feitenchecker op, in de krant zie ik een advertentie voor Studiekeuze 123 Powered by Ministerie van OCW en de een of andere Architectuurguide. Wat was er ook weer mis met het woordje gids? Wegwezen. Troostkoffie heb ik verdiend, met iets erbij. Wat zal het worden? Een espresso double met een muffin artisanal of heb ik al gegeten en gedronken?
Ik wens u een Happy Nieuwjaar.
Leuk stuk, zeg, en dan te bedenken dat we als vertalers hier in Engeland zo hard proberen om goeie Nederlandse vertalingen te vinden. Het moeilijkste is om te beslissen welk gedeelte van de term wel of niet vertaald wordt. Hou me op de hoogte!
‘ut is me what’ (vertaling van het Limburgse ‘ut is mich get’). Heel herkenbaar Corejanne. Het lijkt wel alsof de Nederlandse woorden vergeten zijn.
Pingback: Pseudo-Engels | Taalpraat