Ooit werkte ik in Maastricht. De directeur van de hogeschool waar ik in dienst was, noemde deze prachtige stad geregeld ‘het balkon van Europa’. Niet echt origineel. Nerja in Spanje, Dresden in Duitsland, de Smickel-Inn in Rotterdam. Er zijn heel veel balkonnen van Europa.
Giethoorn en Port Grimaud
Bestuurders, marketeers en vvv’s zijn dol op dit soort vergelijkingen. En het liefst trekken ze dan een behoorlijk grote broek aan. Zo worden het Nederlandse Giethoorn en het Franse Port Grimaud ‘het Venetië van het Noorden’ genoemd. Ik weet niet of u ooit èn in Giethoorn èn in Venetië bent geweest, maar ik kan u garanderen dat de twee in de verste verte niet op elkaar lijken. Oké, ze hebben beide water en bootjes, maar daar houdt de vergelijking dan ook meteen op.
München en Den Haag
In nummer 4 van Spoor, het clubblad van de Nederlandse Spoorwegen, zag ik ook zoiets. Of twee zoietsen. ‘München wordt wel de “noordelijkste stad van Italië” genoemd’, lees ik. Zo, zo. Echt Italiaanse sferen in deze Duitse stad. En in een stuk over Den Haag gaat het onder andere over de Mallemolen: ‘een straatje plus hofje dat ook wel het Montmartre van Den Haag wordt genoemd’.
Parijs en Den Haag
Ik ben benieuwd hoe Italianen en Fransen hier tegenaan kijken. Zullen zij München als een Italiaanse stad beschouwen? En heb je Parijzenaren weleens horen zeggen: ‘Montmartre: de Mallemolen van Parijs’?
En wat te denken van Rotterdam: Manhattan aan de Maas?
Een topografische identiteitscrisis…
Mooie toevoeging, Tracey. Dank je wel.