Onlangs werd ik boventallig verklaard. Er ging een heel nieuwe wereld voor me open, compleet met eigen vocabulaire. Na zo’n lange tijd bij dezelfde werkgever was het even wennen, maar tegenwoordig strooi ook ik met termen waar ik voorheen nog nooit van gehoord had. In mijn omgeving heb ik met name werkenden en zij kijken af en toe wat wazig als ik ze vertel over mijn huidige bezigheden. Ik leg het graag uit.
Boventallig
Boventallig dus. Ik vind het een prima woord. Hoewel het voor veel mensen in mijn omgeving een negatieve bijklank heeft. Er niet meer bij horen, overbodig, zoiets. Ik vind het juist veel prettiger klinken dan werkloos zijn. Kennen jullie het lied ‘Koos Werkeloos’ nog, uit de jaren tachtig? Vreselijk, daarmee wil ik juist niet geassocieerd worden.
Uitdaging
Het is een flink proces, die boventalligheid. Natuurlijk bood mijn werkgever me ook veel uitdagingen. Die waren echter niets vergeleken met het proces waar ik nu doorheen ga. Helder krijgen waar mijn krachten liggen en op welke manier ik die wil inzetten. Het duurde even. Eenmaal duidelijk, zo meende ik, zou het vast een opgaande streep zijn. Als salesgrafieken. Ik had het mis. Het is eerder een grillige grafiek waar de afdeling sales het ene jaar alleen maar sterren in z’n portfolio heeft en het volgende jaar z’n cash cow heeft geslacht.
Outplacement Bureau
Gelukkig word ik begeleid door het Outplacement Bureau, volg ik regelmatig webinars en workshops, heb ik een coach tot mijn beschikking die mij bevraagt en uitdaagt en kan ik terecht bij de leden van mijn werkgroep. Mijn collega’s zogezegd. Ook zij zijn boventallig verklaard en vanuit onze eigen expertise helpen we elkaar. Heel motiverend.
Koffiegesprekken
Wat ik verder doe? In tegenstelling tot Koos zit ik niet thuis op de bank. Geen tijd. Sterker nog, ik zie dat meubelstuk amper. Ik ben regelmatig de boer op, koffiegesprekken voeren. Hoewel dat in mijn geval meestal lunchgesprekken zijn. Ik ontmoet oude en nieuwe contacten, netwerken dus. Vond ik dat voorheen best lastig, tegenwoordig niet meer. Ik ben nu mijn eigen merk en daar sta ik natuurlijk voor de volle 100% achter.
Deze gastblog is geschreven door Mirjam van Elst. Zij schrijft over zichzelf: ‘Ik ben van kleins af aan al gefascineerd door het geschreven woord. Geproduceerd door Tolstoy, Jan Terlouw of ondergetekende, dat maakt niet uit. Als vanzelfsprekend ging ik naar de Vertaalacademie in Maastricht. Marcel was daar een van mijn docenten. Wellicht een bijzondere keuze voor een boekenwurm, na mijn afstuderen ging ik niet vertalen. De hele dag met mijn neus in de boeken en achter de computer trok mij niet. Ik ging het bedrijfsleven in. Na zo’n 15 jaar in de farmaceutische industrie ben ik op zoek naar een nieuwe uitdaging (excusez le cliché), het liefste keer ik terug naar mijn oude liefde: het geschreven woord!’
Herkenbaar! in ons gezin hebben we ervaren dat netwerken, vooral aan veel mensen laten weten dat je werk zoekt, het beste resultaat kan opleveren. Succes!
Mooi stuk, Mirjam. Heb je je wel eens bedacht dat de combinatie van je ervaring in de farmaceutische industrie, je nieuwe netwerkvaardigheden en je studie aan de vertaalacademie ideaal is om freelance vertaalster met specialisatie te worden?