Een bed van violen

violen 2‘Knielen op een bed van violen’. Dat was het antwoord van schrijfster Hanna Bervoets op een van de vragen tijdens de Boekenquiz van dit jaar. Het antwoord werd goedgekeurd. Maar het was natuurlijk fout.

Van
De titel van het boek van Jan Siebelink is Knielen op een bed violen. Hanna Bervoets voegde er van aan toe, maar dat klopt dus niet. En weet je wat? Ik hoor en zie dat vreemde gebruik van van vaker in de media:

* … meer inzicht in dit type van vraagstukken (Maarten van Rossem in De Slimste Mens)
* wapens van massavernietiging (columnist Bert Wagendorp in de Volkskrant)
* een heel lange band van regen (weerman Peter Kuipers Munneke in het NOS Journaal)
* dat soort van zaken (verslaggeefster Dominique van der Heyde in Nieuwsuur)
* Een kleine groep van celebrity’s die elkaar de bal toespelen is na een Brits ook een Nederlands verschijnsel geworden. (columnist Peter de Waard in de Volkskrant)

Engels
Vermoedelijk is dit een van de vele invloeden van het Engels op het Nederlands. In het Engels is het bij dit soort constructies heel gebruikelijk om of te gebruiken: this type of problem, weapons of mass destruction, a band of rain, that kind of business, a small group of celebrities.

Een kilo van suiker
Dringt de invloed van het Engels nog verder door? Zeggen we binnenkort een pak van suiker, een kop van koffie, een bak van geld en een hoop van ellende?

4 reacties op Een bed van violen

  1. Han zegt

    Het lijkt ook mij waarschijnlijk dat deze constructies vanuit de Engelse taal komen. Wat betreft wapens van massavernietiging kan ik mij er nog wel iets bij voorstellen: massavernietigingswapens is ook zo’n lang woord. Maar zodra we beginnen aan een kop van koffie, dan kunnen we volgens mij beter helemaal stoppen met Nederlands praten, en overschakelen naar het Engels.

  2. JSD van den Bosch zegt

    Laten we dat laatste dus maar niet toelaten. Het is al laat genoeg.

  3. Astrid den Besten zegt

    Interessant weer, Marcel. En wat mij de laatste paar jaar ook steeds meer opvalt als toevoeging die – naar ik aanneem – ook uit het Engels komt, is dat veel vertalers (of vul een andere beroepsgroep in) zeggen dat zij een vertaler zijn. Ik zeg altijd dat ik vertaler ben, zonder dat ‘een’ ervoor dus. Of is dat allebei goed in het Nederlands? Ik vind het echt vreemd klinken met ‘een’ ervoor …

  4. Corinne zegt

    Ik zou er een algemeen bekend taalgebruik naast willen zetten: ‘woorden die een grote hoeveelheid uitdrukken, kunnen met ‘aan’ en met ‘van’ worden gecombineerd’, zoals ik vond op de site van Onze Taal https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/scala-aan-van-mogelijkheden.
    In de voorbeelden die je aanhaalt wordt verwezen naar verzamelingen, misschien zelfs naar grote hoeveelheden, maar niet letterlijk. Niemand kijkt vreemd op bij ‘een scala van’. Ik weet niet of je voorbeelden anglificering betreffen (helaas komt dit woord alleen in het Deens voor). Misschien is het (ook?) een makkelijke variant op of bredere toepassing van de combinaties met ‘aan’ en met ‘van’. Waarbij ik me voorstel dat de combinaties met ‘aan’ terrein verliezen op die met ‘van’.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *