Raadselachtige zinnen

vaagtaalEr zijn van die zinnen waar je graag iets van zou willen vinden, als je tenminste zou weten waar ze over gingen.

‘Als het museum gesloten is, is het niet toegankelijk voor het publiek.’  ‘Voordat het morgen is, komt er eerst een nacht’. ‘Als alle politieke partijen op elkaar gaan lijken, dan krijg je meer van hetzelfde. ‘

Het leven kan zo aangenaam simpel zijn. Helaas duurt dat nooit lang. Er is altijd wel iemand die de pret komt bederven met een app om je whereabouts te sharen, of de mededeling dat de boekenwereld wel iets kan leren van Spotify en Netflix, ’hun startup-mentaliteit die focust op flexibiliteit en klantgerichte instelling’ namelijk. Maar het kan altijd erger.

Hoe zou u reageren op de volgende uitspraak?  ‘Dit ongedetermineerd-perspectivisch toekomstbeeld van gisteren is de operationele realiteit van vandaag’. Zou u instemmend knikken? Zou u vragen ‘wat betekent dat in vredesnaam?’ Of zou u in lachen uitbarsten? Het laatste zou het beste zijn, want deze zin komt uit de ‘Proeve van een post-modernistisch essay’ van Gerrit Komrij, uit het boek Perplexicon, Het abc van de nonsens.

Al even onzinnig en ook om je gek te lachen, alleen niet als zodanig bedoeld, is de volgende proeve van bekwaamheid: ‘De uiteindelijke afweging omtrent de definitieve inhoud in het licht van reputatierisico’s zal plaatsvinden op basis van het definitief aantal meldingen. Eventuele risico’s kunnen we mitigeren door een integrale aanpak in de volle breedte van een gericht  uitnodigingsbeleid.’ Deze zin is niet verzonnen, maar komt van de hilarische site Bobotaal. Wie het begrijpt mag het zeggen, wie het niet begrijpt ook, alleen doet vrijwel niemand dat. Erger nog, mensen nemen dit soort vaagtaal van elkaar over en gebruiken het vaak expres om te verhullen wat ze eigenlijk bedoelen. En dat willen we dus niet. Tenzij het voor de lol is. Dan mag het. Duidelijk toch?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *