Tourjournaal

Corejanne en Marcel volgen de Tour. Even bijpraten op de rustdag en even bijkomen van het verbale geweld van Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot.

> De Tourkoorts in Nederland laait op! We hebben eindelijk weer mannen die mee van voren zitten.
< Ja, maar niet te vroeg juichen, want er zijn er meer die hun neus aan het venster steken. Het koekeloeren is echt volle bak bezig.
> Ja, dat is waar. Er zijn er die met de hele Armada zitten te sparen. Die gaan in het wiel zitten lachen, geven er een snok aan en laten dan zien hoe het echt moet. Voor je het weet, word je op de kant gezet.
< Maar laten we wel wezen: is de Tour eigenlijk niet beslist? Die Froome gaat toch gewoon winnen?
> Ja, dat denk ik ook. Tenzij hij tijd verliest natuurlijk, of materiaalpech krijgt, of valt.
< Dat vallen. Brrr. Dat is toch vaak weer drie dagen aan het laken vastgeplakt zitten.
> Tja, wat wil je met al dat gekwak. En het is toch ook gewoon het risico van het vak.
< Nou ja, het risico wordt bepaald door de consequenties die je oploopt als je een fout maakt.
> Huh?
< Ergens ligt een optimum hoeveel risico je moet lopen om risico te vermijden.
> Klinkt als tekentafelwielrennen.
< Nou nee. De menselijke maat is juist terug. De renners bepalen zelf weer wat ze doen, al zijn er natuurlijk altijd wel stalorders.
> Hoe dan ook: op naar de derde week. Parijs is nog ver en de Tour wacht op niemand.